sanat iş başında
“Sanat, ruhu yaşamın günlük tozlarından arındırır”
Pablo Picasso
İŞİMİZ YAŞAMIMIZIN BÜYÜK KISMINI ÇOK YOĞUN OLARAK DOLDURUYOR. GÖREVLER, SORUMLULUKLAR, BAŞARI BEKLENTİLERİ, SONU GELMEYEN YETİŞTİRME ÇABALARI İÇİNDE NE KADAR SOLUK ALABİLİYORUZ.. ARADA DERİN BİR NEFES ALMAK NASIL İYİ GELİR İNSANA..
GÜNLÜK KOŞTURMACA İÇİNDE KULLANMADIĞIMIZ ÖZELLİKLERİMİZ,
PARÇALARIMIZ NELER OLABİLİR?
KENDİMİZE AİT HANGİ ÖZELLİKLERİMİZİ GERİ PLANA ATIYORUZ?
YAPTIĞIMIZ İŞ HANGİ YÖNLERİMİZDEN BESLENİYOR?
PEKİ İŞİMİZ BİZİ BESLİYOR MU?
BİR SÜRELİĞİNE BAKIŞ AÇIMIZI, İFADE BİÇİMİMİZİ DEĞİŞTİRSEK YANİ ŞU AN NE HİSSETTİĞİMİZE ODAKLANSAK, DUYGULARIMIZA BİRAZ DAHA
ALAN TANISAK NASIL OLUR?
İŞ YAŞANTIMIZA OTOMATİKLEŞMEMİŞ BİR GÖZ İLE BAKSAK NELER DEĞİŞİR?
BU SORULARA “Sanat İş Başında” İLE YANIT ARIYORUZ;
ÇÜNKÜ SANAT,
KENDİNİ İFADE ETMENİN
YENİ BAĞLANTILAR KURMANIN
YENİ BAKIŞ AÇILARI OLUŞTURMANIN
MEVCUT OLANI GELİŞTİRİP DAYANIKLILIĞI ARTIRMANIN
KİŞİSEL KAYNAKLARI “ÖZGÜN” KULLANMANIN YOLUNU AÇIYOR
1,5 SAATLİK SANAT ÇALIŞMASIYLA BİR SOLUK ALMAK, HAYATA RENKLER VE OYUN PENCERESİNDEN BAKMAK İÇİN BULUŞUYORUZ
“Sanat, içimizdeki sandıkları ve yüklükleri açar, mahzenleri ve tavan aralarını havalandırır...”